Anglia, Marcus Halnsley, rozwiedziony trzydziestoparoletni nauczyciel, upatruje sobie atrakcyjną piętnastoletnią uczennicę i - pod pozorem pomocy w nauce - bez trudu ją uwodzi. Serena uzależnia się od dwukrotnie starszego kochanka, stając się powolnym narzędziem w jego rękach. Ich związek, obarczony piętnem zakazanego owocu, utrzymywany jest przez oboje w tajemnicy. Wkrótce mężczyzna zaczyna ujawniać swe prawdziwe oblicze brutala i gwałciciela, domagając się ślepego posłuszeństwa, eskalując przemoc. Jej kulminacja następuje, gdy Marcus wprowadza do relacji "tę trzecią", równie naiwną co Serena nastolatkę, Poppy. Między terroryzowanymi, nieustannie gwałconymi dziewczynami powstaje rodzaj chorej więzi. Nienawidząc się, jednocześnie okazują sobie wsparcie i lojalność w momentach ekstremalnych. W końcu musi dojść do tragedii: Marcus ginie od ciosu zadanego nożem. Choć Serena i Poppy zgodnie twierdzą, iż padł ofiarą wypadku, nikt nie daje wiary ich wyjaśnieniom. Dowody morderstwa są niepodważalne. Nagłośniony przez media proces kończy się uniewinnieniem Sereny i skazaniem Poppy na wieloletnie więzienie. Prawie dwadzieścia lat później losy obu kobiet znów się splatają. Serena jest obecnie szczęśliwą żoną i matką dwójki dzieci. Poppy właśnie wyszła z zakładu karnego i, opuszczona przez wszystkich, mozolnie próbuje odbudować swoje życie. Wierząc, że Marcus zginął z ręki Sereny, postanawia ją odnaleźć i zmusić do wyznania winy. Ale Serena nie chce odgrzebywać przeszłości i ponownie przeżywać koszmaru, chce żyć teraźniejszością. Jest przekonana, że prawda, nawet najbardziej niewinna, zniszczy jej rodzinę...

Kamryn i Adele były sobie bardzo bliskie. Ich przyjaźń wydawała się silniejsza niż całe zło tego świata. Do czasu. Gdy Kamryn dowiaduje się, że jej narzeczony zdradził ją z jej najlepszą przyjaciółką, dla dziewczyny staje się jasne, że w jej życiu nie ma już miejsca dla dwóch najbliższych dotąd osób. Są rzeczy, których wybaczyć nie można należy do nich sytuacja, w której inna kobieta rodzi dziecko twojego ukochanego. Kilka lat po burzliwym rozstaniu Kamryn otrzymuje list, w którym Adele prosi ją o wizytę w szpitalu. Umierająca kobieta błaga dawną przyjaciółkę o to, by adoptowała jej córeczkę. Każde spojrzenie na pięcioletnią Tegan przypomina Kamryn o utraconym szczęściu. Czy można wymagać takiego poświęcenia?